شايد كمتر خوردن و بيشتر ورزش كردن، تا حدي براي لاغر شدن و البته لاغر ماندن جواب بدهد، اما محققين هم اعتراف ميكنند كه كافي نيست. لاغري حقههاي ظريفي دارد كه بايد در درازمدت از آنها استفاده كرد.
شعار "كمتر بخور، بيشتر فعاليت كن"، براي كاهش وزن معمولا جواب ميدهد، اما به نظر ميرسد كه داستان به اين سادگيها نيست و به همين جا ختم نميشود. بسياري از اين روش هم استفاده ميكنند و به نتيجه نميرسند. حالا محققين به اين نتيجه رسيدهاند كه عمل به اين شعار تنها نيمياز راه است، نيم ديگر، تغييرات بلندمدت در سبك زندگي و البته تغذيه درست است.
به گزارش ديسكاوري، محققين بر اساس مطالعات خود پيشنهاد ميكنند كه اگر چه پرهيز از خوردن غذاهاي چرب و شيرين، ميتواند در كاهش وزن تاثيرگذار باشد، اما خوراكيهاي موثرتري هم وجود دارند. محققين اين مطالعه براي درك بهتر ارتباط سبك زندگي، غذا و وزن، مطالعه خود را معكوس انجام دادند، يعني به جاي اين كه بررسي كنند چه مواردي باعث كاهش وزن ميشود، روي اين كه چه مواردي باعث افزايش وزن ميشوند متمركز شدند.
آنها با پيگيري 120,877 زن و مرد سالم آمريكايي به مدت 12 و 20 سال، مواردي چون تمرينات بدني، زمان تماشاي تلويزيون، خواب و مانند آنها را بررسي كردند. از آنجا كه سيگار ميتواند روي كاهش يا افزايش وزن موثر باشد، آن را به عنوان عاملي كه ميتواند نتايج را منحرف كند در نظر گرفتند. همچنين نوع غذاي مصرفي را مد نظر قرار دادند، هرچند هميشه نميشد اندازه گرفت كه چه ميزان ماده خوراكي مصرف شده است.
به طور ميانگين، افراد هر 4 سال 1.5كيلوگرم وزن اضافه ميكردند، البته افراد متفاوت بودند.
نتيجه واضح مطالعه اين بود: افرادي كه كمترين ميزان اضافه وزن را داشتند بين 6 تا 8 ساعت در شبانهروز ميخوابيدند، ورزش ميكردند، كمتر تلويزيون ميديدند و غذاهاي سالمتري ميخوردند. از طرف ديگر، افزايش وزن زياد با عواملي چون مصرف چيپس سيبزميني، غذاهاي حاوي سيبزميني، نوشيدنيهاي شيرينتر، شيرينيها و گوشت قرمز فراوريشده و نشده مرتبط بود.
اما اين مطالعه نتايج نه چندان آشكاري هم داشت: شركتكنندگاني كه زياد سبزيجات، ميوه، غلات كامل، آجيل و ماست نميخوردند، بيشتر وزن اضافه مي كردند. همچنين كساني كه اين غذاهاي سالم را در برنامه غذايي خود داشتند،كمتر از بقيه وزن اضافه كردند. البته همه ميدانيم كه مصرف خوراكيهاي كمكالري به جاي پركالريها در درازمدت باعث افزايش وزن كمتر ميشود.
نكته جالب اين بود كه افرادي كه آجيل و لبنيات پرچرب ميخوردند در گروهي جاي داشتند كه وزن زيادي اضافه نميكردند. چرا؟ شايد پاسخ به احساس سيري، گرسنگي و نحوه جذب و متابوليسم بدن ربط داشته باشد.در آزمايش ديگري، وقتي دانشمندان به موشها چيپس سيبزميني دادند كه ماده اوليه آن با مادهاي كمكالري جايگزين شده بود، ماده جايگزين به همان اندازه باعث افزايش وزن ميشد.
انگار وقتي ما غذايي ميخوريم كه بر اساس بو، مزه، ظاهر و .... ميدانيم بايد پركالري باشد، بدنمان همان واكنشي را نشان ميدهد كه نسبت به غذاهاي پركالري دارد، حتي اگر آن غذا كمكالري باشد. انگار مغز انتظار دارد كه از آن ماده بيشتر از آنچه واقعا دارد كالري بگيرد و بر همين اساس متابوليسم بدن را فعال ميكند. آن چه واضح است اين است كه لاغر شدن و لاغر ماندن، خيلي پيچيدهتر از آن است كه ما اغلب تصور ميكنيم.