پنج‌شنبه 21 نوامبر 2024 - 01 آذر 1403
همه چيز در مورد پياده روي
همه چيز در مورد پياده روي
سه‌شنبه 13 ارديبهشت 1390 - به‌ اعتقاد پژوهشگران‌، پیاده‌روی‌ ورزشی‌ مناسب‌ برای‌ همه‌ سنین‌ به‌ شمار می‌آید، اما دویدن‌ برای‌ سالخوردگان‌ خطرناک‌ است‌ و برای‌ مبتلایان‌ به‌ بیماری‌ قلبی‌ مناسب‌ نیست‌.

به‌ اعتقاد پژوهشگران‌، پياده‌روي‌ ورزشي‌ مناسب‌ براي‌ همه‌ سنين‌ به‌ شمار مي‌آيد، اما دويدن‌ براي‌ سالخوردگان‌ خطرناك‌ است‌ و براي‌ مبتلايان‌ به‌ بيماري‌ قلبي‌ مناسب‌ نيست‌. ورزش‌هاي‌ سخت‌ و تند باعث‌ لخته‌ شدن‌ خون‌ در داخل‌ عروق‌ خوني‌ مي‌شود و موجب‌ وقفه‌ گردش‌ خون‌ در ماهيچه‌هاي‌ قلب‌ و درد شديد در قلب‌ به‌ علت‌ تنگي‌ عروق‌ و كم‌خوني‌ عضله‌هاي‌ قلب‌ مي‌شود.

برعكس‌ پياده‌روي‌ با كمي‌ سرعت‌، ورزشي‌ ساده‌ و امن‌ بوده‌ و نقش‌ مهمي‌ در سالم‌سازي‌ بدن‌ و پيشگيري‌ از بيماري‌ها دارد و باعث‌ از بين‌ بردن‌ افسردگي‌ مي‌شود. در جريان‌ راه‌ رفتن‌ سيستم‌ عضلات‌ همانند تلمبه‌ كار مي‌كند و خون‌ براحتي‌ در قلب‌ جريان‌ مي‌يابد. در ورزش‌، ران‌ها و ساق‌هاي‌ پا از ساير اعضاي‌ بدن‌ نقش‌ مهمتري‌ دارند. اگر حركت‌ اين‌ اندام‌ ضعيف‌ و سست‌ باشد، قوه‌ محركه‌ بدن‌ براي‌ انتقال‌ خون‌ به‌ قلب‌ كافي‌ نيست‌.
لذا پياده‌روي‌ سريع‌ به‌ مراتب‌ بهتر از دويدن‌ است‌. زيرا باعث‌ افزايش‌ مصرف‌ اكسيژن‌ مناسب‌ مي‌شود و برشدت‌ ضربان‌ قلب‌ مي‌افزايد. پژوهشگران‌ معتقدند در راه‌ رفتن‌ سريع‌ بايد در طي‌ ۱۰ دقيقه‌ حدود يك‌ كيلومتر راه‌ رفت‌. البته‌ براي‌ سالخوردگان‌ و افراد ضعيف‌تر اين‌ مسافت‌ كمتر است‌. افرادي‌ كه‌ چاق‌ هستند و ورزش‌ مي‌كنند بتدريج‌ سرعت‌ راه‌ رفتن‌ را بيشتر كنند بطوري‌ كه‌ در هر دقيقه‌، ۷۰ متر تقريباً راه‌ بروند. بسياري‌ از افراد هنگام‌ صبح‌ پياده‌روي‌ مي‌كنند و حدود ۱۵ دقيقه‌ اين‌ كار را انجام‌ مي‌دهند.
پياده‌روي‌ برروي‌ اشتها و كيفيت‌ خواب‌ تاثيرمثبتي‌ دارد. پژوهشگران‌ توصيه‌ مي‌كنند كه‌ در پياده‌روي‌ سريع‌ بايد به‌ چند نكته‌ مهم‌ توجه‌ كرد؛ هنگام‌ راه‌ رفتن‌ بايد سر را بالا نگه‌ داشت‌، سينه‌ را جلو داد و دست‌ها را تا حد امكان‌ بازوبسته‌ كرد. گام‌ها بايد بلند برداشته‌ شود و سرعت‌ آن‌ بايد سريع‌تر شود. در هنگام‌ راه‌ رفتن‌ بايد از همه‌ عضلات‌ بدن‌ استفاده‌ كرد.
اين‌ راه‌ رفتن‌ براي‌ كاهش‌ دردهاي‌ كمر و شانه‌ و بهبود كارايي‌ اعضاي‌ داخلي‌ بدن‌ مساعد است‌. تازه‌ترين‌ پژوهش‌ها نشان‌ مي‌دهد كه‌ پيش‌ گرفتن‌ ۵ عادت‌ صحيح‌ بهداشتي‌ در زندگي‌ مي‌تواند به‌ ميزان‌ قابل‌ توجهي‌ خطر ابتلا به‌ بيماري‌هاي‌ قلبي‌ را در مردان‌ ميانسال‌ و كهنسال‌ كاهش‌ دهد. به‌ گفته‌ محققان‌ حتي‌ مرداني‌ كه‌ در جريان‌ درمان‌ فشار خون‌ بالا و يا كلسترول‌ بالا هستند. مي‌توانند خطر ابتلا به‌ بيماري‌هاي‌ قلبي‌ را با ترك‌ سيگار، لاغرماندن‌، ورزش‌ كردن‌ بطور روزانه‌، عدم‌ مصرف‌ نوشيدني‌هاي‌ الكلي‌ و نيز رعايت‌ دقيق‌ يك‌ رژيم‌ غذايي‌ سالم‌ در خود كاهش‌ دهند. رژيم‌ غذايي‌ روزانه‌ شامل‌ مصرف‌ ميوه‌ها و سبزيجات‌، غلات‌ خشكبار مرغ‌ و ماهي‌ كاهش‌ مصرف‌ چربي‌هاي‌ اشباع‌ شده‌ و مصرف‌ مولتي‌ ويتامين‌ها حداقل‌ بمدت‌ ۵ سال‌.
محققان‌ دريافتند كه‌ اگر افراد در اين‌ تحقيق‌ هر ۵ رفتار را بدرستي‌ انجام‌ دهند مي‌توان‌ تا ۶۲ درصد از بروز بيماري‌هاي‌ عروقي‌ جلوگيري‌ كرد. بيماري‌ قلبي‌ عروقي‌ به‌ صورت‌ مشكلاتي‌ از قبيل‌ دردهاي‌ آنژيني‌ انفاركتوس(حمله‌ قلبي) بروز مي‌كند. علت‌ بروز بيماري‌ قلبي‌ تشكيل‌ تدريجي‌ رسوب‌هاي‌ چربي‌ با پلاك‌ها در لايه‌ داخلي‌ ديواره‌ سر خرگ‌ها است‌.
اين‌ رسوب‌ها مسير عبور خون‌ را محدود يا مسدود مي‌كنند كه‌ اين‌ پديد را تصلب‌ شرايين‌ يا سخت‌ شدن‌ ديواره‌ رگ‌ها (آترواسكلروز) مي‌نامند. در اين‌ بيماري‌ هيچ‌ علامت‌ واضحي‌ وجود ندارد، اما اين‌ تا هنگامي‌ است‌ كه‌ آسيب‌ به‌ سرخرگ‌ها آنقدر جدي‌ شود كه‌ جريان‌ خون‌ به‌ قلب‌ محدود شده‌ و سبب‌ بروز درد شود. مسدود شدن‌ كامل‌ يك‌ سرخرگ‌ خون‌رسان‌ به‌ قلب‌ منجر به‌ حمله‌ قلبي‌ ناگهاني‌ و كشنده‌ مي‌شود.
روش‌هاي‌ متداول‌ جهت‌ پيشگيري‌ از تصلب‌ شرايين‌ شامل‌: كاهش‌ فشار خون‌ دريافت‌ رژيم‌ غذايي‌ كم‌ چربي‌، كاهش‌ وزن‌ اضافي‌ و ترك‌ سيگار است‌. بنابراين‌ به‌ اعتقاد پژوهشگران‌ ارتباط‌ مستقيمي‌ ميان‌ رژيم‌ غذايي‌ و بيماري‌ قلبي‌ وجود دارد. با دريافت‌ يك‌ رژيم‌ غذايي‌ سالم‌ مي‌توان‌ سلامتي‌ قلب‌ و دستگاه‌ گردش‌ خون‌ را حفظ‌ كرد.
به‌ افراد سيگاري‌ توصيه‌ مي‌شود كه‌ سيگار را ترك‌ كنند زيرا نيكوتين‌ سبب‌ افزايش‌ ضربان‌ قلب‌ افزايش‌ فشار خون‌ و افزايش‌ نياز بافت‌ قلب‌ به‌ اكسيژن‌ مي‌شود. با مصرف‌ سيگار، توانايي‌ خون‌ در حمل‌ اكسيژن‌ كاهش‌ مي‌يابد . عوامل‌ سرطان‌ زاي‌ دود سيگار به‌ ديواره‌ سرخرگ‌ها آسيب‌ مي‌رسانند.
همچنين‌ استراحت‌ و شل‌ كردن‌ عضلات‌ جهت‌ كاهش‌ ميزان‌ استرس‌ لازم‌ است‌. استرس‌ از طريق‌ افزايش‌ هورمون‌هاي‌ استرس‌ (از جمله‌ آدرنالين) سبب‌ توليد و افزايش‌ كلسترول‌ مي‌شود.