در علم پزشكي به سلول‌هايي كه به‌طور نابه‌جا و تعداد زياد در محلي غير از محل اصلي خود تجمع يافته‌اند، خال مي‌گويند. بنابراين خال‌ها با توجه به اينكه جنس سلول سازنده آنها چه باشد باهم تفاوت دارند.
اما اكثر خال‌هايي كه در نواحي سر و صورت و بدن ايجاد مي‌شوند از جنس سلول‌هاي رنگدانه‌ساز يا ملانوسيت هستند. اين خال‌ها اغلب تيره و به اندازه يك نقطه يا حداكثر چند سانتي‌متر هستند. اغلب اين خال‌ها بدون خطر و عارضه‌اند و فقط از جنبه زيبايي اهميت دارند. چند نكته مهم در مورد برداشت خال‌ها وجود دارد:
1) جراحي بهترين روش براي برداشتن خال است. اين جراحي بايد توسط متخصص انجام شود.
2) خال فقط همان چيزي كه ما مي‌بينيم، نيست بلكه سلول‌هاي حاشيه خال بي‌رنگ هستند. بنابراين هنگام جراحي بايد كمي از حاشيه به ظاهر سالم خال هم برداشته شود. در غير اين‌صورت بعد از برداشتن عود مي‌كند.
3) نتيجه برداشتن خال در نواحي مقعر صورت عالي است. در خيلي از موارد هيچ‌گونه جوشگاه يا رد يا اسكار باقي نمي‌ماند يا اينكه جوشگاه مختصري مي‌ماند. در نواحي محدب مثل گونه‌ها نتيجه به اين خوبي نيست.
4) براي خال‌هايي با قطر كوچك‌تر از 3 ميلي‌متر، بهترين روش جراحي استفاده از پانچ است. براي خال‌هاي بزرگ‌تر روش اليپس بهترين است.
5) معمولا بعداز جراحي خال جوشگاه يا رد مختصر باقي مي‌ماند. اما اين جوشگاه از نظر زيبايي از خود خال بهتر است.
6) روش‌هاي ديگر براي برداشتن خال سوزاندن با كوتر و ليزر است. ليزر ارجحيت قابل‌توجه در برداشتن خال‌هاي معمول ملانوسيتي صورت ندارد. اين‌طور نيست كه اگر خالي را با ليزر برداريم جاي آن اصلا نماند. فقط خال‌هاي ريز و سطحي را مي‌توان با ليزر برداشت. البته ليزر وسيله ارزشمندي است. برخي از خال‌هاي خاص فقط با ليزر قابل درمان هستند. ليزر براي جوانسازي پوست و برطرف كردن موهاي زايد و رفع كك و مك عالي است. اما براي برداشتن خال‌هاي معمول صورت روش انتخابي نيست.
7) اگر بعد از برداشت خال رد جراحي باقي بماند براي برطرف كردن آن ليزر وسيله ارزشمندي است. جوشگاه ناشي از جراحي خال با ليزر قابل برطرف كردن است.