اوتيسم، يك اختلال رشد است كه در سه سال اول زندگي ظاهر مي گردد. اين بيماري با تاثير بر روي مغز كودك، رفتارهاي اجتماعي و مهارت ارتباط برقرار كردن را مختل مي كند.

علت واقعي اين بيماري هنوز مشخص نيست، اما مطالعاتي در رابطه با دليل بروز اين بيماري در حال انجام است.

به نظر مي رسد مساله ژنتيك مهم باشد. براي مثال دوقلوها بيشتر دچار اين بيماري مي شوند تا يك برادر و خواهر. اختلال كروموزومي و مشكلات عصبي در افراد اوتيسمي مشاهده شده است.

ديگر علت هاي اين بيماري ( كه هنوز به اثبات نرسيده) شامل: رژيم غذايي ، تغييرات مجراي گوارشي ، مسموميت با جيوه ، عدم استفاده از ويتامين ها و املاح و حساسيت به واكسن است.

تزريق واكسن باعث اوتيسم مي شود؟

بسياري از والدين نگران اين موضوع هستند كه برخي واكسن ها براي كودك شان خطرآفرين است.

دانشگاه امراض كودكان در آمريكا و موسسه دارويي ( IOM) اعلام كردند كه هيچ نوع واكسن و يا تركيبات واكسني مسئول ايجاد بيماري اوتيسم نيستند. آنها گفتند كه فوايد واكسن زدن خيلي بيشتر از خطرات احتمالي آن است.

تعداد كودكان اوتيسمي چقدر است؟

هنوز تعداد اين كودكان، مشخص نشده است. بيماري اوتيسم در پسران 3 تا 4 برابر بيشتر از دختران است. وضعيت اقتصادي خانواده، ميزان تحصيلات افراد خانواده و نوع زندگي تاثيري بر اين بيماري ندارند.

ناتواني هاي كودكان اوتيسمي كدامند؟

1- سندرم Asperger : بيماري است كه در طي سال هاي اول مدرسه ظاهر مي گردد و شامل تداخلات اجتماعي، دقت زياد در صحبت كردن و اشتياق به كارهاي غيرمعمول است.

2- سندرم Rett : اين يك بيماري سيستم عصبي است كه برگشت را ايجاد مي كند، به خصوص در استفاده از زبان و دست ها. تفاوت زيادي با اوتيسم دارد و تنها در زنان ديده شده است.

3- ناتواني در يادگيري : نادر است و اين در مواردي رخ مي دهد كه به بچه يك چيز را ياد مي دهيم و آن بچه در 10 سالگي آن را از ياد مي برد.

4- ناتواني در پيشرفت

همچنين اوتيسم مي تواند تداخلاتي را در مغز ايجاد كند و بيماري هاي ديگري را نيز بوجود آورد از قبيل:

• Fragile X syndrome

• Mental retardation  (عقب ماندگي ذهني)

• Tuberous sclerosis(تصلب بافت ها)

•  Seizures(صرع)

Fragile X syndrome يك بيماري ارثي مي باشد كه از كم هوشي ناشي مي شود. در اين بيماري ژن ها قادر نيستند پروتئين كافي را براي سلول (به خصوص سلول مغز) توليد كنند.

علائم بيماري اوتيسم چيست؟

بيشتر والدين اوتيسمي، هنگامي كه بچه آنها 18 ماهه تا 2 ساله مي شود، كمك مي خواهند. بچه هاي اوتيسمي مشكلاتي دارند، از قبيل:

تداخل در روابط اجتماعي، وانمود كردن به بازي و ارتباط كلامي و غير كلامي.

بيشتر كودكان اوتيسمي، در سن 1 يا 2 سالگي معمولي هستند، ولي ناگهان زبان گفتاري و مهارت هاي اجتماعي را از دست مي دهند.
كودكان اوتيسمي، ممكن است:

- بسيار حساس به نور، صدا، لمس، بو و يا مزه باشند. مثلا از پوشيدن لباس هاي زبر خودداري كنند و ناراحت و افسرده شوند.

- هنگامي كه زندگي روزانه تغيير پيدا كند، حركات تكراري را انجام دهند و يا اشيا را در جاي خود نگذارند. همه اين عوامل باعث اندوه و پريشاني آنها مي شود.

اين نشانه ها ممكن است از ضعيف تا شديد باشد.

مشكلات ارتباطي اين بيماران شامل:

- نمي توانند صحبت راشروع كنند، و يا توانايي ادامه بحث را ندارند.

- ارتباط، با حركات دست به جاي استفاده از لغات صورت مي گيرد.

- رشد زبان و تكلم به كندي صورت مي گيرد و يا اصلا صورت نمي گيرد.

- عدم دقت در ديدن اشيا

- به جاي لغت "من" از "تو" استغاده مي كند، براي مثال به جاي آن كه بگويد من آب مي خواهم، مي گويد" تو آب مي خواهي.

- عدم توجه به اشيا (در 14 ماهگي مشخص مي شود)

- كلمات و يا جملات را تكرار مي كنند.

- بدون احساس حرف مي زنند.

تداخلات اجتماعي

روابط دوستانه ندارند.

بازي هاي كلامي را دوست ندارند.

تنهايي را ترجيح مي دهند.

بدون توجه به لبخند هستند.

عدم پاسخ به اطلاعات احساسي

از صداي بلند، وحشت زده نمي شوند.

حواس بينايي، شنوايي، چشايي، بويايي و لامسه كمي دارند.

ممكن است از صداي معمولي، خوش شان نيايد و دستان شان را بر گوش خود بگذارند.

ممكن است تنها بمانند، زيرا خيلي دست پاچه مي شوند.

يك سطح صاف را خارش مي دهند و اشيا را ليس مي زنند.

به درد، خيلي زياد و يا خيلي كم واكنش نشان مي دهند.

ممكن است يك جمله را چندين بار تكرار كنند.

منظور گوينده را به سختي مي فهمند.

نمي توانند درك كنند كه گوينده حرف خنده دار مي زند و يا سرزنش كننده.

ممكن است حرف نزنند و يا خيلي كم حرف بزنند.

خطر را حس نمي كنند.

بازي كردن به شيوه خود

يك تكه كوچك اسباب بازي براي آنها جالب مي باشد، مثلا چرخ هاي يك ماشين.

بازي كسي را تقليد نمي كنند.

ترجيح مي دهند تنها بازي كنند.

در آن نقش كه بازي مي كنند، داراي قوه تخيل كمي هستند.

هميشه بايد يك بازي كنند.

آن ها رفتار مخصوص به خود دارند. خود را يا تكان مي دهند و يا دست مي زنند.

رفتار نامناسب

خشونت

تكرار يك نقش يا فكر

بي دقت

بي علاقه و بدون احساس

پرتحرك و يا كم تحرك

تمايل به خود و يا ديگران

تكرار حركات بدن

نشانه ها و آزمايشات

اگر نوزاد شما دچار مشكلات زير بود، حتما او را نزد پزشك ببريد:

در 12 ماهگي، هنوز چيزي نمي گويد (منظور گفتن همان كلمات ناواضح است)

در 12 ماهگي، اشاره نمي كند و يا "باي باي" نمي كند.

در 16 ماهگي، يك لغت هم نمي گويد.

در 24 ماهگي، دو لغت نمي گويد.

از دست دادن تكلم و يا مهارت هاي اجتماعي در هر سني

درمان

- دارو درماني: دارو براي جلوگيري از خشم، عصبانيت، مشكلات حواس، بيش فعالي، مشكلات خوب، بي پروا بودن، زودرنج بودن و زود عصباني شدن، به كار مي رود.

- تجزيه رفتار كاربردي ( ABA) : براي تقويت مهارت هاي مختلف كاربرد دارد. اين برنامه در منزل كودك صورت مي گيرد.

- درمان و تدريس به كودك اوتيسمي ( TEACH): در اين روش به كودك با استفاده از عكس ها نشان مي دهند كه چه كارها و مهارت هايي را بايد انجام دهد.

 - درمان جسمي

- صحبت درماني: در اين روش با كودك خيلي واضح و روشن حرف مي زنند. ممكن است ساعت ها طول بكشد تا بتوان يك جمله را به كودك ياد داد.

- معالجه حسي و بينايي

بهترين درمان، مجموع تمامي درمان هاي بالا مي باشد.

رژيم غذايي

برخي از بچه هاي اوتيسمي، مايل به رژيم فاقد گلوتن و يا فاقد كازئين مي باشند. گلوتن در گندم، جو و چاودار است. كازئين در شير، پنير و ديگر محصولات لبني يافت مي شود.

هيچ بررسي نشان نداده است كه تغيير رژيم غذايي، اثر مثبتي بر روي اين كودكان داشته باشد.

اما كودك بايد يك رژيم متعادل داشته باشد و به مقدار كافي انرژي و مواد مغذي دريافت كند.