تحقيقي علمي در باره آستانه درد، كه نتيجه آن در بريتانيا منتشر شده، حاكي است افرادي كه از تزريق مي ترسند، اگر به جاي اين كه يك سمت ديگر را نگاه كنند، به بدن خود، مثلا بازوي خود نگاه كنند، كمتر درد را احساس مي كنند.
محققان دانشگاه يو سي ال در لندن و دانشگاه ميلان-بيكوكا در ايتاليا، يك دست هجده داوطلب را با دستگاهي كوچك گرم و گرمتر كردند تا جايي كه براي آنها دردناك شده بود.
نتايج به دست آمده از تحقيقات در اين دانشگاه، كه در نشريه علوم روانشناسي منتشر شده، حاكي است كه داوطلبان وقتي مي توانستند ببينند كه چه اتفاقي در حال رخ دادن است. قادر بوده اند درد بيشتري را تحمل كنند
درشت نمايي دست، آستانه درد داوطلبان را حتي بيشتر كرد.
دانشمندان مي گويند درك بهتر اين كه مغز چگونه به درد واكنش نشان مي دهد، ممكن است به دستيابي به درمان هاي جديد براي دردهاي مزمن كمك كند.
دكتر پل ناندي، يكي از متخصصان طب دردشناسي در بيمارستان هاي وابسته به دانشگاه يو سي ال، مي گويد تجربه كردن و زندگي با درد بدن، از مشكلات بزرگ جامعه و خدمات درماني در سراسر جهان است و كمك به كاهش آن تحولي بزرگ در كيفيت زندگي افراد و صرفه جويي اقتصادي محسوب مي شود.
روي خود را برگردان؟
پرفسور هوگارد، استاد رشته علوم عصب شناسي در دانشگاه يو سي ال لندن، مي گويد: "ما متوجه شديم كه وقتي دست داوطلبان را به مرور گرم و گرمتر مي كرديم اگر آنها مي توانستند دست خود را در آينه ببينند، تا سه درجه سانتيگراد بيشتر مي توانستند حرارت را تحمل كنند اما وقتي راه ديدن دست در آينه را با يك بلوك چوبي مسدود كرديم آستانه درد آنها پايين آمد."
او افزود: "هنگام انجام ترزيق هميشه همراهان كودك به او مي گويند يك طرف ديگر را نگاه كند اما در اين تحقيق جديد ما متوجه شديم كه در حالي كه سوزن وارد بدن مي شود، صرف نگاه كردن به بدن، ميزان درد را پايين مي آورد. پس توصيه من به مردم اين است كه هنگام تزريق سرنگ چه براي دارو و چه براي آزمايش خون به بازوي خود نگاه كنيد البته اگر امكانش هست از ديدن ورود سوزن به بدن اجتناب كنيد."
در يك آزمايش ديگر، محققان براي اين كه داوطلبان دست خود را بزرگتر ببينند جلوي آن آينه هاي مقعر قرار دادند و متوجه شدند كه داوطلبان توانستند حرارت بيشتري را تحمل كنند.
در مقابل، وقتي محققان از آينه هاي محدب استفاده كردند و داوطلبان دست خود را كوچك تر مي ديدند، نتوانستند حرارت قبلي را تحمل كنند.
محققان گفتند كه اين واقعيت كه ميزان درد به طور مستقيم با اندازه اي كه فرد بدنش را مي ديده، ارتباط داشته است به آنها كمك مي كند كه بهتر جنبه عصب شناسي درد را درك كنند.
پرفسور هوگارد گفت: "ما در باره راه هايي كه پيام هاي بدن به مغز مي رسند، اطلاعات زيادي داريم اما اطلاعات ما در باره چگونگي پردازش اين پيام ها در مغز نسبتا كم است."
او افزود: "با انجام اين تحقيق ما نشان داده ايم كه ميان شبكه ديداري مغز و شبكه درد در مغز فعل و انفعالات جالبي رخ مي دهد."
دكتر فلاويا منچيني از دانشگاه ميلان-بيكوكا كه در تنظيم نتيجه اين تحقيق نقش عمده اي داشته است، مي گويد: "روان درماني براي درد معمولا منشا درد را مد نظر قرار مي دهد مثلا توجه و انتظارات فرد را تغيير مي دهد اما فراتر از عامل درد و به خود بدن فكر كردن، ممكن است به درمان هاي باليني نوين بيانجامد."