ويتامينهاي گروه B نقش ويژهاي در بهبود ريزش مو دارند، يكي از تركيبات حاوي ويتامين B ماءالشعير است.
ماءالشعير به دليل داشتن ويتامينهاي گروه B و اسيد آمينه براي پوست و مو بسيار مفيد است و خواص درماني بسياري براي خانمهاي باردار و شيرده دارد و تا حدودي در افزايش ضريب هوشي مؤثر است. ويتامينها گروه B محلول در آب هستند و به راحتي وارد فاز آبي ماءالشعير در حين جوشش ميشوند كه در سنتز ميانجيهاي عصبي نقش مهمي دارند، باعث رفع استرس و بسياري از اختلالات عصبي ديگر ميشوند.
ماءالشعير يكي از نوشيدنيهاي معمول است كه از جوانه «جو» حاصل ميشود و در رفع تشنگي مؤثر است.
ماءالشعير در رفع خستگي اعصاب، مؤثر است و به دفع سنگهاي كليوي كمك ميكند. ماءالشعير در تأمين آب و الكتروليتهاي بدن مؤثر است، همچنين ماءالشعير از استحصال دانههاي جو به دست ميآيد و علاوه بر جو از آب رازك و ساير افزودنيهاي مجاز خوراكي در آن به كار ميرود.
ماءالشعير داراي چند نوع تركيب مختلف از جمله ساكارز، گلوكز، مالتوز و ويتامين C، ويتامينهاي گروه B، اسيدهاي آلي، انواع آمينواسيدها، املاح، اسيد نوكلئيك و آب گازدار است كه در مراحل ساخت آن بعضي از اين اجزا از مواد خاصي حاصل ميشوند و در طول انجام پروسه بدون تغيير ميمانند.
مزه تلخ ماءالشعير، مربوط به رازك است. رازك همچنين خاصيت آنتيبيوتيكي دارد كه به پايداري ماءالشعير كمك ميكند.
عصاره مالت جو حاوي فيبرهاي غذايي محلول است كه در رفع التهاب روده، يبوست ، فتق معده بسيار موثر است.
فيبرها اثرات زيادي در بدن دارند، از جمله باعث تنظيم عملكرد روده، كاهش خطر بيماريهاي قلبي و بعضي انواع سرطان ميگردند.
ماءالشعير غني از انواع فيتوكميكالها مانند فلاوونوئيدها، كاروتنوئيدها و آنتوسيانينها است كه در بهبود عملكرد خونرساني قلب و كاهش ابتلا به پرفشاري خون و سلامت كليهها، محافظت از بدن در برابر بروز سرطانها، سكتههاي قلبي و مغزي بسيار مؤثر هستند.
زيادهروي در مصرف هر نوع ماده غذايي(حتي اگر مفيد باشد) براي سلامتي بدن مضر' است. بنابراين به مقدار مناسب و متعادل ماءالشعير بنوشيد، نه زياد.
زيادهروي در مصرف ماءالشعير، به علت داشتن قند و گازCO2 براي سلامتي مضر' است، زيرا قند و اسيد موجود در آن باعث پوسيدگي دندانها و ايجاد كالري اضافي و چاقي ميشود.
مصرف نوشابههاي گازدار براي افرادي كه مشكلات معده دارند ضرر دارد زيرا گاز موجود در نوشابه CO2 است كه به صورت محلول به حالت اسيدكربنيك است.
براي كساني كه معدههاي حساسي دارند ورود اين اسيد در معده( اگر چه ضعيف است)، ميزان اسيديته معده را بالا ميبرد و دو اثر دارد:
۱) ممكن است فرد دچار التهاب يا زخمهاي گوارشي شود.
۲) پس از مدتي به دليل هضم سريعتر غذا به كمك اين اسيد اضافي معده تنبل شده و در صورت نخوردن نوشابه به راحتي نميتواند غذا را هضم كند.