شنبه 04 مي 2024 - 15 ارديبهشت 1403
پيشگيري از مسموميت كودكان در خانه
پيشگيري از مسموميت كودكان در خانه
دوشنبه 27 دي 1389 - هنگامی که کودکان نوپا محیط اطراف ‌شان را کاوش می ‌کنند، از همه حس‌ های‌ شان از جمله حس چشایی استفاده می‌‌ کنند.

كودكان ممكن است در خانه در معرض مسموميت و حوادث باشند

هنگامي كه كودكان نوپا محيط اطراف ‌شان را كاوش مي ‌كنند، از همه حس‌ هاي‌ شان از جمله حس چشايي استفاده مي‌‌ كنند. آن ها به طور معمول هر چيز را به دهان مي ‌برند تا بفهمند آن چيز چيست. به همين دليل والدين بايد مطمئن باشند كه كودكان به مواد سمي دسترسي ندارند.

شايد حيرت ‌انگيز باشد كه چه تعداد مواد معمولي در خانه از اين لحاظ مي ‌توانند براي كودك خطرناك باشند. براي اين كه خانه‌ تان از لحاظ مسموميت ايمن نگه داريد، بايد مواد بالقوه زيان بار را در هر بخش خانه شناسايي كنيد و محل نگهداري آن ها را قفل كنيد يا آن ها را در جايي بگذاريد كه از دسترس كودك خارج باشد.

 مواد سمي در آشپزخانه

مواد پاك‌ كننده معمولا در كمد زير ظرفشويي نگهداري مي ‌شوند و به آساني در دسترس كودكان كنجكاو هستند.

مواد بالقوه خطرناك در آشپزخانه از جمله شامل اين ها هستند:

همه انواع مواد پاك ‌كننده و شوينده: كه اغلب حاوي مواد شيميايي هستند كه براي كودكان سمي هستند.

 كودهاي گياهي: اين مواد بسيار خطرناك هستند.

* مواد شوينده ‌اي كه در آشپزخانه‌ ها مورد استفاده قرار مي ‌گيرند. اين مواد به شدت سوزنده هستند و بلعيدن آن ها بسيار خطرناك است.

اين مواد را به كمدهاي قفل ‌شده منتقل كنيد كه كودكان نتوانند آن ها را ببينند يا به آن ها دسترسي داشته باشند. تنها كافي نيست كه اين مواد را بالاي قفسه‌ ها انبار كنيد، زيرا كودكان به راحتي از كمدها بالا مي ‌روند و به آن ها دسترسي پيدا مي ‌كنند.

* حتي‌ المقدور فرآورده‌ هايي را بخريد كه درهاي آن ها را كودكان نتوانند باز كنند اما در هر حال آن ها را در كمدي قفل ‌شده قرار دهيد.

* هرگز مواد شيميايي يا مواد شوينده را در بطري‌ هاي خالي آب يا نوشابه نريزيد. كودكان ممكن است به تصور اين كه اين بطري‌ ها حاوي آب يا نوشابه هستند، از آن ها بنوشند.

مواد سمي در دستشويي و حمام

داروها، مواد آرايشي، كرم‌ ها و لوسيون‌ ها، حاوي مواد زيانباري(مانند الكل) هستند كه ممكن است كودك را مسموم كنند.

بسياري از قرص ‌ها، داروها، گياهان دارويي يا حتي ويتامين‌ ها براي كودكان خطرناك هستند. به ياد داشته باشيد كه كودكان نسبت به بزرگسالان تحمل كمتري نسبت به اين داروها دارند و حتي مقدار كمي از اين مواد ممكن است براي آن ها سمي باشد.

هميشه داروها و مواد آرايشي را در يك قفسه قفل ‌شده كه كودكان به آن دسترسي ندارند، نگه داريد. هر دارو را پس از استفاده بلافاصله درون قفسه قرار دهيد.

مواد سمي در اتاق نشيمن

دستگاه ‌هاي كنترل از راه دور ممكن است حاوي باتري‌ هاي كوچك حاوي جيوه باشند كه در صورتي كه كودك آن ها را ببلعد باعث مسموميت او شوند.

سيگار و ساير فرآورده ‌هاي توتون معمولا در اتاق نشيمن به حال خود رها مي ‌شوند. توتون درهمه ي اشكال آن براي كودكان بسيار سمي است و تنها يك نخ سيگار ممكن است باعث مسموم شدن كودك شود. همه انواع سيگار و توتون بايد خارج از دسترس كودكان باشند.

گياهان سمي خانگي

بسياري از گياهان خانگي و گياهان باغچه اگر خورده شوند، مسموميت ايجاد مي ‌كنند. در اين مورد مي ‌توانيد با يك داروساز يا گياه ‌شناس مشورت كنيد. اگر كودك نوپا داريد از گياهان خانگي سمي استفاده نكنيد، حتي اگر اين گياهان دور از دسترس كودك باشند، زيرا برگ‌ هاي آن ها ممكن است روي زمين بيفتد.

گياهان سمي اغلب هنگامي كه كودكان شروع به بلعيدن آن ها مي‌ كنند، باعث ايجاد تاول و يا زخم در دهان يا زبان آن ها مي ‌شوند.

گياهان سمي در باغچه

در مورد اين كه كدام گياهان باغچه اي، برگ، ميوه يا گلي دارند كه سمي هستند، كسب اطلاع كنيد.

محل نگهداري ابزارها در باغچه ممكن است حاوي انواع موادي باشد كه براي كودك خطرناك است، از جمله رنگ، كودهاي گياهان، آفت‌ كش ‌ها، فندك كباب ‌پز و بسياري مواد ديگر كه ممكن است به شدت سمي باشند. محل ‌هاي نگهداري وسائل و مواد در باغچه بايد هميشه قفل باشند.

ميهمانان

هنگامي ميهمان داريد مودبانه از آن ها بخواهيد كه سيگار يا داروهاي شان را در جايي قرار دهند كه دست كودكان به آن ها نرسد.

هنگامي كه با كودك‌ تان به ميهماني مي ‌رويد، مراقب باشيد، به خصوص اگر ميزبان خودش بچه ندارد و از خطرات احتمالي در خانه ‌اش براي كودكان آگاه نيست.

راهي مودبانه پيدا كنيد كه ميزبان را متوجه كنيد مواد سمي را در جايي ايمن قرار دهد، مي‌ توانيد به آن ها بگوييد كودك‌ تان خيلي كنجكاو است و دوست دارد هر بطري با ظاهر جالبي را باز كند. در همه اوقات حواس ‌تان به كودك باشد.

اگر كودك ‌تان مسموم شد

سعي كنيد كه كودك را فورا به دكتر برسانيد. معمولا دكتر براي درمان كودك به اين اطلاعات نياز دارد:

* كودك چه چيزي خورده يا نوشيده است؟ نام اين ماده را يادداشت كنيد.

* چقدر؟ مشخص كنيد كودك چه مقدار از ماده سمي را خورده است مثلا يك قرص يا نصف بطري.

* دكتر از شما وزن كودك ‌تان را سوال خواهد كرد.

* اگر به بخش اورژانس مي‌ رويد، مقداري از ماده ‌اي را كه كودك خورده يا نوشيده است با خود ببريد.